تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
زمان با تمام شتابی که داشت، گویی متوقّف شده بود و نبض هستی، با تمام هیجانش، جریان کُندی داشت!
خیل فرشتگان، با بال های پرندین، کوچه های بلورین آسمان را اذین میبستند و حضرت جبریل علیهالسلام در انبوه رنگین کمان، بر آسمانِ «مدینه» بال گسترده بود.
در خانه امامت و رسالت، نور و ولایت و در خانه حضرت زهرا علیهاالسلام ، خورشیدی طلوع میکرد که تمام هستی، در انتظار پرتوافشانی اش بود؛ خورشید بی بدیلِ شرافت و نَسَب، کرامت و زهد، رحمت و مهر و شهادت و عشق.
میوه جلوه زار طوبی، آیینه تجلّی گاهِ پرتو ذات و تبلور عشق در عاطفه آباد ولایت! که اوّلین اختر آسمان فروز «تشیّع» است و کریم ترین نخلِ بوستانِ آل اللّه.
آغوش آسمانی جبریل علیه السلام قنداقه مولود را لمس میکند و انعکاس زیبایی اش بر آسمان تابیده میشود.
کیست این مولود؟ چه نام دارد؟
کسی برای نام گذاری، تعجیل نمیکند. نوبتِ سروش آسمانی است؛ لب به دعا میگشاید:
یا مُحسنُ بِحَقِّ الْحَسن!
آری! این تصویر، همان «فَتَبارَکَ اللّهُ اَحسَنُ الْخَالِقینْ» است؛
تفسیر «اللّهُ جَمیلٌ و هُوَ یُحِبُ الجَمالْ»!
بت پرستان، رخِ خورشید تو را گر بینند بر قد و قامتِ زیبای تو، ایمان آرند
شمّهای گر ز تو در عالم علوی برسد قدسیان رقص برین گنبدِ گَردان، آرند
جان و دل، هر دو فدای شِکرستانِ تو باد آب «کوثر» چو از آن چاه ز نخدان آرند!
نهایت شادمانی بر لبهای حضرت زهرا علیهاالسلام نقش میبندد؛
این مولود، اولین میوه پیوند میان رسالت و امامت است.
در نیمه رمضان، نور حق جلوه کرده است و دومین امام نور، پای بر زمین نهاده و آن را متبرک کرده است. او امام مجتبی علیه السلام، سید نجیبان است و به یمن این میلاد، شیعیان علی علیه السلام از شادی در قالب تن نمی گنجند و شادی نوشان کوثر محبت اویند
اولین تبلور عشق و ایمان، طراوت و شور.
با شادمانی پیامبر صلی الله علیه وآلهو سلم و علی علیه السلام ، زهرا علیهاالسلام و جمیع ملایک آستان کبرایی حضرت حق (جلّ جلاله) همراه میشویم و عاشقانه میگوییم:
اَلْسلامُ عَلیکَ یَا اَبا مُحمّد یا حَسنَ بنَ عَلی، اَیُّها الْمُجْتبی!
مولاجان، ابا محمد، حسن بن علی علیهالسلام ، ولادتت مبارک!
مرکز لطف و مدار حُسن
رمضان معطر شده است از عطر خوش بوی یاسمن اهل بیت علیهم السلام، از حُسن «حسن» که گام بر گستره زمین نهاده و جهانی را منور ساخته است.
فرشتگان به پای کوبی پرداخته اند و اسحار این شب ها، پیام‌آور نور و روشنی اند.
در نیمه رمضان، نور حق جلوه کرده است و دومین امام نور، پای بر زمین نهاده و آن را متبرک کرده است.
او امام مجتبی علیه السلام، سید نجیبان است و به یمن این میلاد، شیعیان علی علیه السلام از شادی در قالب تن نمی گنجند و شادی نوشان کوثر محبت اویند.
میلاد حسن علیه السلام، مُهر ناامیدی بر پیشانی شب زده و راه روشن «صراط المستقیم» را به همگان نشان داده است.
آرى! «در صراط المستقیم، ای دل کسی گمراه نیست».
اینک میلاد خجسته و شکوهمند امام برگزیده، زینت عرش الهى، فرزند جمیل پیامبر است.
ای روی ماه منظر تو، نوبهار حُسن، خال و خط تو مرکز لطف و مدار حُسن»
سید علی اصغر موسوی
نظرات شما عزیزان:
